به نقل از «ایمنا»

حذف «روغن‌» از رژیم غذایی یک اشتباه بزرگ است!

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۹۱۸۰۳

بدن انسان برای ادامه حیات خود به مواد گوناگونی از جمله پروتئین‌، کربوهیدرات‌، فیبر چربی و … نیاز دارد، اما امروزه مصرف به اندازه چربی‌ها به یکی از بزرگترین چالش‌های غذایی بشر تبدیل شده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، امروزه روغن‌ها یکی از پرچالش‌ترین موارد غذایی برای بشر هستند. روغن‌ها متشکل از تری گلیسیرید، مونوگلیسیرید و مقداری هم دی‌گلیسیرید هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این ماده غذایی در ترکیب اصلی اکثر غذاها وجود دارد و عطر و طعم بی‌نظیری را به دست‌پخت سرآشپزان هدیه می‌کند، اما در عصری که تناسب اندام اهمیت شایانی دارد مصرف روغن‌ها به عنوان دشمن اصلی لاغری یکی از دلهره‌آورترین مسائل در برنامه غذایی افراد است.

این امر باعث شده برخی افراد در رژیم‌های سخت و نادرست غذایی خود مصرف روغن و چربی را به کل حذف کنند، اما آیا این کار درست است؟ شاید مصرف بیش از اندازه این ماده غذایی پر چالش بشری به سلامتی بدن و تناسب اندام آسیب وارد کند، اما نباید فراموش کرد که بدن انسان برای ادامه حیات خود به تمامی مداد غذایی به میزان لازم نیاز دارد و حذف یک ماده به طور کامل می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. مصرف چه روغن‌هایی برای بدن مضر است؟ بهترین جایگزین برای آنها در برنامه غذایی روزانه چیست؟ تا چه اندازه مجاز به مصرف روغن‌ها هستیم و … اینها همه سوالاتی هستند که شاید بارها آنها را پرسیده‌ایم، اما به جوابی نرسیده‌ایم.

در ادامه پاسخ تمامی این سوالات را که حاصل گفتگوی خبرنگار ایمنا با فهیمه حقیقت دوست، عضو هیئت علمی پژوهشکده قلب و عروق اصفهان و دکترای تخصصی تغذیه است را خواهید خواند.

ایمنا: آیا حذف کامل روغن‌ها از رژیم غذایی صحیح است؟

حقیقت‌دوست: خیر، چربی‌ها مانند یک تیغه دو لبه بوده و همان‌گونه که مصرف زیاد آن‌ها می‌تواند برای سلامتی خطر آفرین باشد مصرف کم نیز عوارضی دارد. برخی از انواع چربی‌ها برای بدن ضروری بوده و چون بدن به تنهایی قادر به ساخت آنها نیست تنها راه تامین آنها مصرف مواد غذایی مناسب است؛ پس حذف روغن‌ها از رژیم غذایی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

از آنجایی که مصرف روغن‌ها برای بدن ضرورت دارد و از طرفی سبب بهبود مزه و طعم غذا می‌شوند توصیه اکید بر این است که روغن‌های ناسالم (خطرآفرین برای سلامتی) را با روغن‌هایی که برای سلامتی مفیدند جایگزین کنیم.

ایمنا: استفاده بی رویه از روغن‌ها چه عوارضی را به همراه دارد؟

حقیقت‌دوست: روغن‌ها انرژی بیشتری نسبت به قندها و پروتئین‌ها دارند به علاوه تمایل بیشتری به ذخیره شدن در بدن تا سوختن دارند به همین جهت مصرف بیش از اندازه آنها می‌توانند موجب بروز چاقی، افزایش چربی خون و گرفتگی عروق شود که همه این موارد به نوبه خود با افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله بیماری‌های قلبی همراه است.

ایمنا: آیا استفاده نادرست از چربی‌ها می‌تواند برای کودکان نیز خطرآفرین باشد؟

حقیقت‌دوست: بله، علاوه بر میزان مصرف چربی‌ها و روغن‌ها، مسئله مورد توجه نوع چربی‌های مصرفی است چراکه چربی‌های نامناسب می‌توانند قبل از اینکه در بدن سوخته و صرف تولید انرژی شوند اثر مخربی روی ژن‌های فرد داشته و سبب ایجاد تغییراتی در عملکرد طبیعی بدن شوند که به ضرر سلامتی است. این تغییرات محدودیت سنی ندارند و حتی در کودکان نیز امکان رخ دادن آن‌ها وجود دارد. پس کودکان نیز لازم است که در مصرف روغن‌ها الگوی صحیحی داشته باشد.

ایمنا: حد مجاز مصرف چربی‌ها برای بیماران قلبی‌عروقی تا چه میزان است؟

حقیقت‌دوست: بیماران قلبی‌عروقی مانند سایر افراد می‌توانند در حد متعادل یعنی ۲۵ الی ۳۵ درصد از انرژی دریافتی خود در طول روز را از منابع روغنی تامین کنند در واقع تمام افراد باید بدانند در درجه اول نوع روغن مصرفی است که حائز اهمیت است و در درجه دوم مقدار روغن مصرفی اهمیت دارد.

ایمنا: روغن‌های سالم چه ویژگی‌هایی دارند؟

حقیقت‌دوست: در مورد روغن‌های پخت و پز از آنجا که لازم است روغن‌های امگا ۶ به امگا ۳ نسبت خاصی داشته باشند روغن‌هایی باید مصرف شوند که نسبت متعادل از هر دو را دارا هستند. مصرف روغن‌هایی که امگا ۶ زیاد و امگا ۳ کم دارند (مانند روغن ذرت) و یا بالعکس آن به تنهایی توصیه نمی‌شود. برخی دیگر از روغن‌ها مثل روغن زیتون نیز عمدتاً امگا ۹ بالایی دارند، اما امگا ۳ و امگا ۶ کمی دارند، این روغن‌ها به تنهایی نمی‌توانند نیاز فرد را تامین کنند و باید به صورت ترکیبی مصرف شوند.

ایمنا: شما مصرف چه روغن‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟

حقیقت‌دوست: روغن کانولا یا کلزا نسبت متعادلی از هر سه نوع چربی امگا ۳، امگا ۶ و امگا ۹ را دارند بنابراین بهترین انتخاب برای مصرف روزانه افراد هستند دقت کنید که روغن زیتون اگرچه بسیار مفید است، اما به تنهایی نمی‌تواند همه نیازهای فرد را تامین کند، اما مصرف آن در کنار روغن‌های مطرح شده برای بدن مفید است‌.

مصرف انواع کره مغزها و دانه‌ها مانند کره کنجد، کره فندق و کره بادام زمینی همچنین مصرف آجیل و دانه‌ها و تخمه‌ها افزون بر تامین چربی مورد نیاز بدن تاثیر به‌سزایی نیز در سلامت بدن انسان دارد. مصرف آووکادو و روغن‌هایی مانند آفتابگردان نیز از دیگر پیشنهادات بنده در این زمینه است.

ایمنا: مصرف کدام یک از چربی‌ها خطرآفرین است؟

حقیقت‌دوست: توصیه می‌شود از چربی‌هایی مانند کره، روغن نارگیل، روغن پالم، غذاهای فرآوری شده مثل کیک و کلوچه و شیرینی، غذای آماده و رستورانی، دنبه گوسفندی، چربی‌های گوشتی، پوست مرغ، گوشت‌های فرآوری شده مثل همبرگر سوسیس و کالباس، خامه و بستنی در برنامه غذایی روزانه افراد استفاده نشود.

به علاوه مقدار بسیار زیادی از اسیدهای چرب ترانس که شکلی از چربی‌های غیراشباع هستند در غذاهای سرخ شده، غذاهای فراوری شده‌، غذاهای آماده و رستورانی و یا روغن‌های جامد یافت می‌شود به همین دلیل مصرف این نوع غذاها برای سلامت بدن خطرآفرین است.

لازم به ذکر است مصرف چربی‌های حیوانی به هیچ وجه توصیه نمی‌شوند اگرچه یافته‌های اخیر مطالعات، نتایج متناقضی داشته‌اند، اما این مطالعات با محدودیت‌های زیادی همراه هستند و تنها تعداد کمی از افراد را بررسی کرده‌اند که نمی‌توان نتایج آنها را تعمیم داد بنابراین همچنان طبق توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت لازم است که افراد از مصرف روغن‌ها و چربی‌های حیوانی تا حد امکان اجتناب کنند.

به گزارش ایمنا، امروزه نوع تغذیه در جامعه تحت تاثیر عوامل مختلفی نظیر شیوه‌های زندگی، عادت‌ها و رفتارهای فردی، فرهنگ، سطح درآمد و نیز تکنولوژی دیجیتال قرار گرفته است. در نتیجه این عوامل، یک تحول فرهنگی را در شیوه‌های تغذیه داریم که شیوع و افزایش چاقی، بیماری‌های قلبی عروقی، فشارخون و دیابت را در پی داشته است.

به دلیل استفاده از فضای مجازی، از جانب افراد غیرمتخصص یکسری اطلاعات غلط درمورد تغذیه سالم در جامعه رواج پیدا کرده که لازم است نسبت به آگاهی بخشی مردم درباره دریافت اطلاعات صحیح تغذیه‌ای اقدام نمود. هرم غذایی یک منبع استاندارد برای رعایت تغذیه است که در آن تمام گروه‌های غذایی ضروری گنجانده شده و باید مطابق با آن از تمام گروه‌های غذایی استفاده کرد.

نکته مهم در تغذیه غذایی حفظ و رعایت تعادل و تنوع است. یعنی نباید تصور کرد یک گروه غذایی از دیگر گروه‌ها مهم‌تر بوده و باید بیشتر استفاده شوند، بلکه باید طبق استانداردها و توصیه‌ها در حد تعادل نه کمتر و نه بیشتر از نیاز مورد استفاده قرار گیرند.

کد خبر 700135

منبع: ایمنا

کلیدواژه: روغن روغن زیتون دانه های روغنی خواص روغن ها روغن زیتون و خواص آن روغن مایع شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق مصرف روغن ها حقیقت دوست چربی ها روغن هایی برای بدن امگا ۳ امگا ۶

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۹۱۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چیز‌هایی که فکر نمی‌کنید به کبدتان آسیب می‌زنند

آفتاب‌‌نیوز :

کبد اندامی بزرگ و مهم است که اگر مراقبش نباشید مستعد آسیب است. کبد بعد از پوست، بزرگ‌ترین اندام بدن است که در بالاتنه‌تان و در سمت راست قفسه سینه‌تان قرار دارد. کبد علاوه بر اینکه مسئول جداکردن مواد مغذی از غذا‌هایی است که از سیستم گوارشتان عبور می‌کنند است، صفرا نیز ترشح می‌کند که به بدن در هضم غذا و دفع سموم کمک می‌کند.

بیماری کبد شامل تعدادی از عوارضی می‌شود که به کبد آسیب می‌زنند. به‌مرورزمان، این آسیب می‌تواند کبد را زخم کند که به آن سیروز می‌گویند. وقتی بافت اسکار جایگزین بافت سالم می‌شود، جلوی عملکرد نرمال کبد را می‌گیرد و این در نهایت می‌تواند موجب نارسایی کبد یا سرطان کبد شود.

ازاین‌رو مهم است که مراقب سلامت کبد خود باشید تا آسیب نبیند و این مراقبت شامل آگاه بودن از راه‌های گوناگونی می‌شود که ممکن است تصادفاً به این اندام حساس آسیب بزنند.

در معرض سموم قرارگرفتن

یکی از نقش‌های اصلی کبد در بدن، دفع سموم است. کبد از طریق چیز‌هایی به نام کانال‌های سینوزوئید کبد، سموم را دفع می‌کند. این کانال‌ها از سلول‌های ایمنی به نام سلول‌های کوپفر برای فیلترکردن سموم از طریق کبد استفاده می‌کنند. سلول‌های کوپفر این سموم را احاطه و آن‌ها را تجزیه کرده و سپس آن‌ها را از بدن خارج می‌کنند. اگر این سموم از بدن خارج نشوند می‌توانند در داخل سلول‌های چربی ذخیره شوند که البته برای کبد مضر است.

کبد معمولاً می‌تواند سموم را به‌خوبی پردازش کند، اما سم خیلی زیاد باعث آسیب کبد می‌شود؛ بنابراین شما باید مقدار سمومی را که وارد بدنتان می‌کنید محدود نمایید تا مطمئن شوید فشار زیاد به کبدتان وارد نمی‌کنید. شستن میوه‌ها و سبزی‌ها پیش از خوردن می‌تواند کمک کند تا سم کمتری وارد بدنتان شود. یک سری از محصولات شوینده خانگی هم می‌توانند خطرناک باشند و لازم است پیش از مصرف، برچسب روی آن‌ها را به‌دقت بخوانید تا از آن‌ها درست استفاده کنید.

مکمل‌های مضر

نظارت بر صنایع تولیدکنندهٔ مکمل‌های غذایی آن‌طور که فکر می‌کنید دقیق نیست. به همین دلیل شما باید در انتخاب مکمل‌ها دقیق باشید؛ اما به‌هرحال هیچ تضمینی وجود ندارد که بی‌ضرر باشند و به کبدتان آسیب نزنند. مکمل‌های غذایی که برچسب «طبیعی» دارند هم می‌توانند مضر باشند. بعضی از مکمل‌های گیاهی نیز به کبد آسیب می‌زنند، مانند عصاره چای سبز.

مصرف مواد مخدر

مصرف مواد مخدر به چند دلیل می‌تواند مضر باشد که یکی از آن‌ها این است که این مواد می‌توانند حاوی عناصری باشند که انتظارش را ندارید و این مواد به سلامتی‌تان آسیب می‌زنند از جمله آسیب به کبد. مثلا هروئین می‌تواند آسیب جدی به کبد وارد کند؛ چون کبد مجبور است این داروی سمی را از بدن پاک‌سازی کند.

کبد کارش را خوب انجام می‌دهد؛ اما استفاده از موادی مانند هروئین باعث می‌شوند کبد بی‌نهایت تحت‌فشار قرار بگیرد و این اتفاق به‌مرورزمان به کبد آسیب زده و آن را ضعیف می‌کند و کبد به‌سختی خواهد توانست دیگر سموم را کنترل کند. یک نمونهٔ دیگر نیز کوکائین است که بر آنزیم‌های کبد اثر می‌گذارد و باعث التهاب در کبد یا رابدومیولیز می‌شود که عارضه‌ای است که در آن، عضلات به‌سرعت تحلیل رفته و محتویات خود را به داخل جریان خون می‌ریزند. متامفتامین یا شیشه نیز با بالابردن دمای بدن و افزایش فشارخون باعث آسیب کبد می‌شود.

نادیده‌گرفتن علائم هشداردهنده کبد

اگر تردید دارید که کبدتان مشکلی دارد بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. مسئله اینجاست که مشکلات کبد ممکن است به‌سختی شناسایی شوند. خیلی از افراد علائم خاصی ندارند تا زمانی که مشکل کبدشان جدی شود. اما تشخیص به‌موقع مشکل کبد بهترین راه برای پیشگیری از آسیب جدی آن است.

یکی از شگفتی‌های کبد این است که می‌تواند خودش را ترمیم کند، حتی اگر از آسیب قبلی، بافت اسکار در کبدتان داشته باشید. به همین دلیل تشخیص به‌موقع مشکلات کبد می‌تواند نجاتتان بدهد. متأسفانه خیلی از افراد متوجه نمی‌شوند که کبدشان مشکلی دارد تا زمانی که این مشکل جدی و خطرناک می‌شود. در واقع بسیاری از عوارض کبدی هیچ علامت بارزی ندارند.

اگر زودتر جلوی مشکل کبد گرفته نشود و کبد آسیب زیادی ببیند، خطر نارسایی کبد یا سرطان کبد را به دنبال دارد که هر دو بی‌نهایت جدی‌اند. پزشک می‌تواند با آزمایش خون، تست‌های تصویری و یا در برخی موارد با بیوپسی کبد، تشخیص دهد که کبد آسیب دیده یا نه.

مصرف الکل

الکل می‌تواند آسیب زیادی به کبد وارد کند. مصرف زیاد الکل به‌مرورزمان موجب سیروز کبد خواهد شد. در میان تمام ارگان‌های بدن، کبد بیشترین آسیب را از الکل می‌بیند؛ چون الکل اساساً در کبد متابولیز می‌شود. مصرف الکل می‌تواند سبب عوارض کبدی مانند کبد چرب، سیروز و هپاتیت شود.

مصرف چربی‌های ناسالم

انواع چربی‌ها در غذا‌هایی که می‌خورید وجود دارد و برخی از آن‌ها سالم‌تر از بقیه‌اند. بیماری کبد چرب غیرالکلی زمانی رخ می‌دهد که چربی زیاد در کبد انباشته می‌شود. کبد به طور نرمال دارای مقداری چربی است؛ اما اگر بیشتر از ۵ تا ۱۰ درصد کبد از چربی باشد، مشکل‌ساز خواهد شد.

مطالعات نشان می‌دهند مصرف کالری زیاد منجر به بیماری کبد چرب می‌شود؛ اما غذایی که می‌خورید هم مهم است. چربی اشباع یکی از عوامل ایجاد بیماری کبد چرب است و خوردن مقدار کمتری از این نوع چربی که معمولاً در منابع حیوانی مانند کره و لبنیات و گوشت چرب و روغن نارگیل وجود دارد می‌تواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب کمک کند. محققان دریافته‌اند چربی غیراشباع که معمولاً در روغن‌های گیاهی، روغن ماهی و مغز‌ها وجود دارد در واقع محافظ کبد است.

مصرف زیاد قند

علاوه بر اینکه باید چربی‌های سالم مصرف کنید، مصرف قند کمتر و استفاده از منابع سالم‌تر کربوهیدرات‌ها نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری کبد چرب غیرالکلی کمک می‌کند. شما باید از مصرف نوشیدنی‌های قندی مثل نوشابه‌های گازدار و نوشیدنی‌های ورزشی و آبمیوه‌های صنعتی و چای و قهوه شیرین پرهیز کنید.

عاقلانه است که از مصرف محصولاتی که شربت فروکتوز دارند نیز خودداری کنید. فروکتوز نوعی قند است که به طور طبیعی در میوه‌ها و عسل وجود دارد. در واقع شما باید به دنبال خوراکی‌هایی باشید که شاخص گلیسمی پایین دارند. بیشتر میوه‌ها، سبزی‌ها و غلات کامل در این دسته قرار می‌گیرند. این نوع غذا‌ها در مقایسه با منابع ساده کربوهیدرات مثل نان سفید و برنج سفید و سیب‌زمینی، دارای اثر کمتری بر قند خون هستند.

ضمناً توصیه می‌شود به‌طورکلی، کمتر کربوهیدرات مصرف کنید؛ چون خوردن کربوهیدرات زیاد هم باعث می‌شود کبد آن‌ها را به‌صورت چربی ذخیره کند.

مصرف زیاد استامینوفن

وقتی تب یا بدن‌درد دارید احتمالاً سراغ دارو‌های مسکن می‌روید تا ناراحتی‌تان را تسکین بدهید. یکی از عناصر فعال در مسکن‌ها، استامینوفن است که درد را تسکین داده و تب را پایین می‌آورد. مصرف زیاد استامینوفن، استفاده نامناسب از آن یا ترکیب آن با دارو‌های اشتباهی می‌تواند به کبد آسیب بزند.

اگر از استامینوفن درست استفاده کنید نباید به کبدتان آسیبی برسد. اما پزشکان و کارشناسان هشدار می‌دهند که مصرف زیاد آن می‌تواند آسیب شدیدی به کبد وارد کند، تاحدی‌که ممکن است نیاز به پیوند کبد وجود داشته باشد. سعی کنید به‌یک‌باره بیشتر از یک استامینوفن یا هر دارویی که حاوی این ماده است مصرف نکنید. در واقع مجازید روزانه حداکثر ۴۰۰۰ میلی‌گرم استامینوفن مصرف کنید.

غذا و نوشیدنی آلوده

یکی از انواع ویروس هپاتیت، هپاتیت E است که بیشتر در میان مسافران معمول می‌باشد. اگر در ناحیه‌ای زندگی می‌کنید که آب آشامیدنی یا غذای تمیز و طبق استاندارد‌ها وجود ندارد، پس به‌احتمال بسیار زیاد در معرض ابتلا به ویروس هپاتیت E قرار دارید. متأسفانه این ویروس واکسنی ندارد و اگر به آن مبتلا شوید احتمالاً علامتی نخواهید داشت، اما ویروس هپاتیت E به‌مرورزمان به کبد آسیب می‌زند.

افرادی که در حال حاضر بیماری کبدی دارند در صورت آلوده‌شدن به ویروس هپاتیت E بیماری‌شان شدید خواهد شد. اما بیشتر افراد سالمی که به این ویروس مبتلا می‌شوند می‌توانند بهبود پیدا کنند. اگر هپاتیت E علامتی داشته باشد شامل تهوع، تب، کاهش اشتها، شکم‌درد و درد مفاصل خواهد بود. علائم ممکن است دو تا سه ماه طول بکشند. برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت E هیچ آب و غذایی را تا زمانی که از پاکیزه بودن آن مطمئن نشده‌اید مصرف نکنید. شیر و ماست را حتماً به‌صورت پاستوریزه مصرف کنید و غذای خام را از منبعی که اطمینانی به آن ندارید نخورید.

نداشتن وزن سالم

به‌طورکلی زندگی با یک سبک زندگی سالم می‌تواند جلوی آسیب کبد را بگیرد. وزن سالم بدن به پیشگیری از بیماری کبد کمک می‌کند و انتخاب‌های سالم در سبک زندگی مثل تغذیه سالم و درست و ورزش منظم نیز نقش مهمی در جلوگیری از مشکلات کبدی دارد. سبک زندگی سالم به افرادی که در حال حاضر بیماری کبد دارند نیز کمک می‌کند دچار عوارض جدی‌تر نشوند.

مطالعات نشان داده‌اند کاهش وزن برای افرادی که بیماری کبد چرب غیرالکلی دارند مفید است. البته نکته اصلی اینجاست که خیلی از افراد موفق می‌شوند وزن کم کرده و به وزن سالمی برسند؛ اما در حفظ و تداوم آن چندان موفق نیستند و وزن ازدست‌رفته را در مدت کوتاهی دوباره به دست می‌آورند.

به اندازه کافی ورزش‌نکردن

وقتی پای پیشگیری از بیماری‌های کبد در میان است، نقش ورزش منظم را نیز نمی‌توانید نادیده بگیرید. به‌طورکلی ورزش برای سلامتی خوب است و افراد بزرگسال باید تقریباً ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی داشته باشند که می‌تواند شامل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری یا درگیر فعالیت‌های هوازی شود. تمرینات قدرتی را نیز باید در کنار تمرینات هوازی انجام دهید و در هفته دو جلسه تمرینات بدنسازی و قدرتی داشته باشید و تمام گروه‌های عضلانی‌تان را درگیر کنید.

یافته‌ها نشان می‌دهند ورزش‌کردن باعث کاهش چربی کبد می‌شود و این کار از طریق مؤثرتر کردن انسولین در بدن صورت می‌گیرد که کمک می‌کند اسید‌های چرب در کبدتان متابولیز شوند و عملکرد میتوکندری‌ها در کبد بهتر شود. محققان می‌گویند افرادی که بیماری کبد چرب دارند با ورزش منظم حتی اگر وزن کم نکنند، باز هم شرایط سالم‌تری خواهند داشت و این نقش بسیار مهم ورزش را در پیشگیری و درمان بیماری کبد چرب نشان می‌دهد.

استفاده از وسایل مشترک آلوده به خون

انواعی از ویروس هپاتیت از طریق خون منتقل می‌شوند. توصیه می‌کنیم از وسایل مشترکی که آلوده به خون هستند هرگز استفاده نکنید. مثلاً مسواک یا ژیلت مشترک می‌تواند باعث انتقال هپاتیت شود. حتی وسایل پیرسینگ و مانیکور هم می‌توانند این ویروس را انتقال دهند.

هپاتیت C یکی از انواع هپاتیت است که اساساً از طریق استفاده از سوزن‌های مشترک منتقل می‌شوند. هپاتیت C هرچند که اغلب یک بیماری کوتاه‌مدت است؛ اما این بیماری در تقریباً نیمی از افراد مزمن می‌شود. این بیماری در صورت مزمن شدن می‌تواند باعث سیروز کبد و حتی سرطان کبد شود. هپاتیت C مشابه هپاتیت E هیچ واکسنی ندارد و بهترین راه پیشگیری از این عفونت، اجتناب از تماس با خون فرد آلوده است.

واکسینه نشدن

ویروس هپاتیت انواعی دارد که همهٔ آن‌ها به کبد آسیب می‌زنند. هر چند همهٔ انواع این ویروس واکسن ندارند؛ اما واکسن بیشتر آن‌ها موجود است. به‌هرحال توصیه می‌شود واکسن هپاتیت A و هپاتیت B را بزنید تا از ابتلا به این عفونت ایمن بمانید. هر دو واکسن اثرگذاری بالایی دارند و بی‌خطر هستند.

واکسن هپاتیت B بین ۹۵ تا ۱۰۰ درصد مؤثر است و جلوی آسیب کبد و سرطان کبد را که می‌تواند ناشی از عفونت باشد می‌گیرد. واکسن هپاتیت A نیز مؤثر است و تقریباً ۱۰۰ درصد افراد با این واکسن در عرض یک سال از دریافت اولین دوز، در برابر این ویروس ایمنی پیدا می‌کنند.

واکسن هپاتیت B برای بیشتر بچه‌ها توصیه می‌شود. کودک می‌تواند اولین دوز این واکسن را خیلی زود و ۲۴ ساعت بعد از تولد دریافت کند و دو دوز دیگر پیش از ۱۸ ماهگی توصیه می‌شود. اما نوجوانان و بزرگسالان درصورتی‌که طی کودکی واکسینه نشده‌اند می‌توانند این واکسن را در هر سنی بزنند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان